Czas przejścia

Podobno każdy człowiek, w ciągu swojego życia,
przeżywa kilka śmierci
i odrodzeń wewnętrznych.

Podobno inaczej się nie da, żeby się rozwijać i po każdym doświadczeniu śmierci i odrodzenia robimy krok do przodu. Ta symbolika 
w życiu wewnętrznym ma swoje odzwierciedlenie w świecie zewnętrznym,  w cyklu Przyrody, która wie o tym procesie chyba wszystko. 

Jak drzewom potrzeba Zimy, aby wydały owoce, 
tak ludziom potrzeba wewnętrznej śmierci, 
aby się odrodzili i wydali plon swojego życia.

Równonoc jest symboliczna, nie zawsze oznacza odrodzenie, bo nie tylko cykl Przyrody rządzi światem, każdy ma swój cykl wewnętrzny.
Można jednak użyć tego dnia do przejścia w nowe – szczególnie, jeśli już wiesz, że czas porzucić stare.  

Z Przyrody płynie wsparcie, 
pcha nas dalej w siebie, dalej w głąb zrozumienia.

 Drzewom pęka kora i rosną większe, ziemia otwiera się, widać zieleń kiełków, zwierzęta umierają w spokoju i rodzą się w bólu. Nowe wyrasta ze starego mając je za życiodajny pokarm.

Nie bój się bezruchu, iskra nadejdzie.

Dla każdej i każdego, czy mknie czy czeka, mamy dzisiaj wspierającą myśl:

Jesteśmy tutaj wszyscy, jesteśmy razem,
przeżywamy podobne, chociaż pozornie różne rzeczy.

Wszyscy coś czujemy, nawet jak czasem zasypujemy to czucie warstwą wiecznego śniegu. Ta tendencja też nas łączy – zarówno czucie,
 jak i bardzo chętne zasypywanie. 

Wiosna wcześniej czy później nadejdzie, to także jest pewne.