Dąb – kora drzewa
Kora dębu to fantastyczny surowiec o działaniu ściągającym i antyseptycznym do pielęgnacji skóry oraz do płukania jamy ustnej. Pozyskiwana jest z dębu szypułkowego, bezszypułkowego lub omszonego. Obfituje w garbniki, proantocyjanidyny, triterpeny i witaminę K.
Wyciągi z kory dębu działają łagodnie, ale skutecznie i nie podrażniają skóry ani błon śluzowych. Możemy zetknąć się z nimi w kosmetykach – bywają składnikami toników i kremów do cery tłustej i trądzikowej, szamponów do włosów przetłuszczających się, płynów do płukania zębów oraz płynów do higieny intymnej. Kora dębu to również komponent przyciemniający włosy, dlatego często wchodzi w skład kosmetyków koloryzujących do włosów.
Kora dębu obecna była już setki lat temu w medycynie ludowej Europy i Ameryki Północnej. Mieszkańcy obu tych obszarów traktowali ją jako skuteczny środek ściągający i antyseptyczny, czyli tak samo jak dziś. Wywarami z kory przemywali chorą skórę, a okłady stosowali na siniaki, wrzody, oparzenia, wysypki oraz bolące mięśnie i stawy. Kora wykorzystywana była dawniej również wewnętrznie. Przygotowane z niej wywary wypijano w przypadku biegunek, przeziębień i gorączki. Kawałki świeżej kory żuto przy zdartym, bolącym gardle i chrypce.
Dęby to drzewa mające niegdyś doniosłe znaczenie kulturowe. Ich długi wiek i dostojny wygląd skłaniały ludzi do czci tych pięknych drzew. Powszechnie wierzono, że w dużych, starych dębach mieszkają bogowie. Drzewa te traktowano również jako wyrocznie lub zwracano się do nich jak do boskich doktorów leczących wiele chorób. W gajach dębowych miały miejsce obrzędy religijne Słowian i Celtów na cześć Peruna i Taranisa. Germanie utożsamiali dęby z bogiem burz – Thorem, widząc, że to głównie w te drzewa uderzają pioruny.
KORA DĘBU – DZIAŁANIE
Właściwości prozdrowotne:
- kora dębu działa ściągająco,
- uszczelnia naczynia krwionośne,
- wspomaga gojenie się skóry,
- zapobiega przetłuszczaniu się skóry i włosów,
- podkreśla brązową barwę włosów i może nieco zamaskować siwiznę [1, 2, 3].
KORA DĘBU – ZASTOSOWANIE
- do pielęgnacji cery tłustej i włosów przetłuszczających się
- do higieny intymnej
- do przemywania podrażnionych oczu
- do płukania jamy ustnej i gardła
- do przemywania drobnych skaleczeń, oparzeń i stanów zapalnych skóry
- jako zasypka dla niemowląt i małych dzieci
- w celu przyciemnienia włosów
KORA DĘBU – SPOSÓB UŻYCIA
Do użytku zewnętrznego!
Kora cięta:
Odwar: 1 łyżkę kory gotuj w szklance wody od 5 do 30 minut, odstaw na 20-30 minut, przecedź. Pod koniec gotowania możesz dodać 50 ml alkoholu 40-60%, aby wzmocnić ekstrakcję. W tym przypadku wywar odstaw po ugotowaniu na 30-40 minut.
Stosuj do przemywania skóry, płukania włosów i jamy ustnej, okładów, nasiadówek, lewatywy. Wywar możesz też dodawać do kosmetyków lub wlać do kąpieli (nie stosuj takiej kąpieli, gdy masz duże, otwarte rany lub hipertonię mięśni).
Kora mielona:
Odwar z kory mielonej przygotujesz tak samo jak z kory ciętej, ale jako że jest to surowiec mocniej rozdrobniony, możesz użyć go nieco mniej (1 łyżeczkę).
Poza tym mieloną korę możesz wykorzystać w roli zasypki na odparzenia u dzieci i różne skaleczenia lub dodać ją do maseczki ściągającej dla cery tłustej i trądzikowej.
Na podstawie: „Quercus – dąb w fitoterapii” H. Różański: https://rozanski.li
SKŁAD
Kora dębu szypułkowego 100%. Surowiec najwyższej jakości!
PRZECIWWSKAZANIA I INTERAKCJE
Hipertonia, wystąpienie nadwrażliwości na korę dębu.
Nie stosować na otwarte rany!
CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY
Dęby to długowieczne drzewa z rodziny bukowatych (Fagaceae), które żyją przeciętnie od 600 do 1000 lat! Można je spotkać tylko na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego. Typowym gatunkiem jest dąb szypułkowy (Quercus robur), który występuje w całej Europie za wyjątkiem jej dalekiej północy. Osiąga nawet 50 m wysokości. Tworzy gruby pień i szeroką, okazałą koronę. Jego kora jest szara lub ciemnobrązowa. Z wiekiem pokrywa się bruzdami. Liście dębu rozpozna każdy po charakterystycznych, falowanych brzegach. Kwiaty dębu przybierają postać kotków i są rozdzielnopłciowe. Owocami dębu są żołędzie zaliczane do orzechów.
BIBLIOGRAFIA
1. https://rozanski.li
2. https://www.webmd.com
3. https://panacea.pl
4. http://www.naturalmedicinalherbs.net/
5. https://pl.wikipedia.org
6. https://pl.wikipedia.org
:fill(white,1)/6d558ff98e939de59ce942413759a302.jpg)
:fill(white,1)/ec4a0aa32ae50a7a947362a91cf605c6)
:fill(white,1)/318da2610b1b3db9274d9cb23b935e0a)
:fill(white,1)/3683229eb083e507ad09bcf1d9d825fb)
/ec4a0aa32ae50a7a947362a91cf605c6)
/318da2610b1b3db9274d9cb23b935e0a)
/3683229eb083e507ad09bcf1d9d825fb)
