Lnica pospolita ziele dziko rosnące

Lnica pospolita (Linaria vulgaris) jest zielem łagodnie przeczyszczającym, a zastosowana zewnętrznie koi podrażnienia skóry i błon śluzowych. Lnica to zapomniane ziele, które obecnie trudno dostać w aptekach i sklepach zielarskich. Posiada jednak długą historię stosowania w medycynie ludowej Europy, zwłaszcza wschodniej. Polecana była dawniej w żółtaczce, zaparciach, w chorobach dróg moczowych i w nieżycie dróg oddechowych. Naparami z lnicy przemywano hemoroidy i chore narządy płciowe, a także włosy i skórę głowy dotknięte łupieżem. Napary wykorzystywano także w postaci okładów na oczy w zapaleniu spojówek, na cerę trądzikową lub na rozmaite stany zapalne pojawiające się na skórze.

DZIAŁANIE

Właściwości prozdrowotne lnicy:

• pobudza ruchy perystaltyczne jelit i łagodnie przeczyszcza,

• działa żółciopędnie,

• wspomaga prawidłowe funkcjonowanie wątroby i woreczka żółciowego,

• pozytywnie wpływa na skórę i błony śluzowe.

ZASTOSOWANIE

Wewnętrznie: w celu uregulowania czynności przewodu pokarmowego.

Zewnętrznie: okłady na oczy, przemywanie cery trądzikowej, wyprysków, narządów płciowych, odbytu, irygacja pochwy.

SKŁAD

Ziele lnicy 100%. Surowiec najwyższej jakości.

LNICA POSPOLITA – DAWKOWANIE I SPOSÓB UŻYCIA

Lnica – herbata (ziele cięte):

• Napar:

1 łyżkę lnicy zalać szklanką wrzącej wody, przykryć i pozostawić na 20 minut do naciągnięcia. Wypijać po pół szklanki 2-3 razy dziennie przed posiłkami.

• Odwar:

2 łyżki lnicy gotować w 0,5 l wody przez 30 minut, po czym przecedzić. Wypijać 3 razy dziennie po ⅓-pół szklanki.

Napar i odwar nadają się do stosowania zewnętrznego.

Lnica w proszku:

Pół łyżeczki mielonej lnicy zalać niewielką ilością gorącej wody. Po ostudzeniu wypić razem z osadem i popić dodatkowo szklanką wody. Stosować 2-3 razy dziennie, pół godziny przed posiłkiem.

SYNERGIA

W zaparciach warto połączyć lnicę z korą kruszyny.

PRZECIWWSKAZANIA do stosowania wewnętrznego

Ciąża i okres karmienia piersią, stany zapalne w przewodzie pokarmowym.
Stosowanie wysokich dawek lnicy może wywołać nudności i biegunkę.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY

Lnica pospolita należy do rodziny babkowatych i jest rośliną wieloletnią. Występuje w Europie, Azji i w Ameryce Północnej, a w Polsce jest pospolita. Rośnie w miejscach nasłonecznionych. Jej łodyga osiąga od 20 do 90 cm wysokości i zwykle się nie rozgałęzia. Jest gęsto porośnięta wąskimi, podłużnymi liśćmi, pozbawionymi ogonków. Kwiaty lnicy są żółto-pomarańczowe i tworzą duże grona na szczytach pędów. Mają kształt tzw. gardzieli z ostrogą. Owocem lnicy jest torebka z nasionami w kształcie krążków. Jedna roślina rodzi około 30 tysięcy nasion.

BIBLIOGRAFIA

1. http://www.joannaodziol.pl
2. http://www.botanical.com
3. http://herbs-treatandtaste.blogspot.com
4. https://pl.wikipedia.org