Liście orzecha włoskiego (Juglans regia)
Stosowane są w postaci wyciągów wodnych do pielęgnacji skóry w celu odkażenia jej i złagodzenia stanu zapalnego. Pomagają w przypadku skórnych grzybic, zakażeń bakteryjnych i łupieżu. Dodatkowo mogą posłużyć do barwienia włosów na brąz.
Surowiec ten obecny był w ludowej medycynie Europy i Azji już kilka wieków temu. W Europie napary z liści orzecha włoskiego zalecano przy biegunkach, cukrzycy, krwawieniach wewnętrznych i pasożytach. Chińczycy leczyli nimi astmę, zaparcia, obniżony popęd płciowy i chorobę beri-beri, a Hindusi reumatyzm.
LIŚCIE ORZECHA WŁOSKIEGO – DZIAŁANIE
Właściwości prozdrowotne:
- Przetwory z liści orzecha włoskiego charakteryzują się działaniem antyseptycznym, przeciwdrobnoustrojowym i ściągającym.
- Pomagają złagodzić stany zapalne skóry i ułatwiają pozbycie się skórnych grzybic i zakażeń bakteryjnych.
- Pomagają zmniejszyć nadmierną potliwość skóry.
- Pogłębiają koloryt brązowych włosów.
- Pomagają ograniczyć występowanie łupieżu.
- Stosowane wewnętrznie pomagają zahamować niekorzystny przerost flory bakteryjnej i drożdżakowej w jelitach, a także sprzyjają usuwaniu pasożytów.
[1, 2]
LIŚCIE ORZECHA WŁOSKIEGO – ZASTOSOWANIE
- problemy skórne
- grzybice i inne zakażenia skóry
- łupież
- stany zapalne skóry
- do płukania włosów w celu podkreślenia ich brązowego koloru
- wewnętrznie w celu oczyszczenia z niekorzystnych drobnoustrojów
SKŁAD
Suszone liście orzecha włoskiego 100%. Surowiec najwyższej jakości!
LIŚCIE ORZECHA WŁOSKIEGO – DAWKOWANIE I SPOSÓB UŻYCIA
Orzech włoski – herbata (liść cięty):
1-2 łyżki pokruszonych liści zalać szklanką wrzącej wody, parzyć pod przykryciem 20 minut.
3 łyżki liści na litr wody, gotować minimum 10 minut.
Napar lub odwar wypijać rano na czczo (1 szklankę) w celu odkażenia przewodu pokarmowego lub zastosować zewnętrznie do płukania, przemywania, okładów. Większe ilości naparu można wlać do kąpieli. Należy uważać, gdyż wyciągi z liści orzecha barwią włosy i skórę na brązowo.
PRZECIWWSKAZANIA
Nadwrażliwość na roślinę, ciąża i karmienie piersią.
CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY
Orzech włoski (Juglans regia) to drzewo liściaste z rodziny orzechowatych. Naturalnym obszarem jego występowania jest Europa Południowo-Wschodnia oraz Azja Południowo-Zachodnia, Środkowa i Wschodnia. W Polsce jest uprawiany, czasem dziczeje. Spotkamy go w parkach i przydomowych ogródkach.
Drzewo to lubi dobre nasłonecznienie i żyzne, próchnicze gleby. Dorasta do 35 m wysokości, a jego pień może osiągnąć aż 2 m średnicy. Jego korona zwykle jest rozłożysta i szeroka, a nieco węższa i wyższa, jeśli drzewo to rośnie w pobliżu innych drzew. Liście jego są pierzasto złożone z nieparzystej liczby mniejszych listków o owalnym kształcie, jasnozielonej barwie i połyskującej powierzchni. Kwiaty dzielą się na męskie i żeńskie. Męskie mają postać zielonych kotków, żeńskie są owalne i po zapyleniu przekształcają się w owoce. Owoce orzecha włoskiego zaliczane są do nibypestkowców. Jadalne nasiona tkwią w skorupie, która otoczona jest mięsistą, zieloną okrywą.
BADANIA LABORATORYJNE
Przykładamy wielką uwagę do jakości oferowanych przez nas produktów. Testujemy każdą partię ziół w naszym laboratorium.
Do produktu Orzech włoski liść dział jakości naszego Maglabu może dostarczyć:
- Certyfikat analizy
- Specyfikację jakościową
W takim przypadku prosimy o kontakt e-mail.
BIBLIOGRAFIA
1. http://www.czytelniamedyczna.pl
2. http://rozanski.li
3. https://pl.wikipedia.org