Osha korzeń

Osha – korzeń

Osha (Linguisticum porterii) dba o zdrowie płuc i dróg oddechowych, działa wykrztuśnie i osłaniająco, ułatwia oddychanie. Dobrze wpływa na procesy trawienne.

Osha rośnie w górach Ameryki Północnej, dlatego obecna była w medycynie tamtejszych Indian już kilkaset lat temu. Nazywali ją oni chuchupate. Jej korzeń, zwany niedźwiedzim korzeniem, stosowali w celu podniesienia wydolności fizycznej ze względu na jej działanie ułatwiające oddychanie i dotleniające komórki ciała.

Osha rośnie tylko na dużych wysokościach (powyżej 2000 m n.p.m.) i, co ciekawe, może pomóc zaaklimatyzować się do oddychania w wysokich górach. Rdzenni Indianie mieli zwyczaj kładzenia pęków z korzeni i liści osha w pobliżu nowo narodzonych dzieci, aby roślina ta oczyszczała powietrze, którym oddychały. Osha miała dla Indian także znaczenie rytualne, dlatego jej wysuszone części palone były podczas różnych ceremonii.

KORZEŃ OSHA – DZIAŁANIE

Właściwości prozdrowotne:

• Korzeń osha słynie z korzystnego wpływu na układ oddechowy. Wspomaga organizm w zwalczaniu infekcji pojawiających się w tym układzie dzięki właściwościom antybakteryjnym i wirusowym, a dodatkowo wspiera mechanizmy odpornościowe.

• Działa wykrztuśnie.

• Pomaga złagodzić kaszel, katar i ból gardła.

• Jest przydatny podczas trekkingu na dużych wysokościach, gdyż ułatwia oddychanie i zapobiega chorobie wysokościowej.

• Pozytywnie wpływa również na układ pokarmowy.

[1, 2]

KORZEŃ OSHA – ZASTOSOWANIE

• zmęczenie fizyczne i psychiczne
• syndrom chronicznego zmęczenia
• wysoka aktywność fizyczna oraz intelektualna
• odchudzanie
• obniżony nastrój
• biegunka

SKŁAD

Korzeń osha (Ligusticum porteri) 100%. Surowiec najwyższej jakości!

OSHA – DAWKOWANIE I SPOSÓB UŻYCIA

Sposób użycia: Korzeń rozdrobnij, następnie zalej 1-2 łyżeczki korzenia szklanką wody, doprowadź do wrzenia i gotuj 10-15 minut.
Do użytku zewnętrznego.

PRZECIWWSKAZANIA

Ciąża, karmienie piersią, nadwrażliwość na roślinę.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY

Osha należy do rodziny selerowatych (Apiaceae). Występuje naturalnie w zachodniej części Ameryki Północnej. Rośnie w górach i na wyżynach rozpoczynających się od 2000 m n.p.m. Wymaga bardzo żyznej i wilgotnej gleby, jest więc trudna w uprawie. Preferuje stanowiska cieniste. Osiąga 75 – 200 cm wysokości. Jej części nadziemne wyglądem przypominają inne rośliny z rodziny selerowatych, czyli np. koper, pietruszkę, czy marchew, ale jej korzeń jest ciemnobrunatny i zdrewniały. Liście są pierzastosieczne, a kwiaty białe i drobne. Formują typowe kwiatostany, baldachy złożone, na szczytach pędów. Ich owocami są rozłupnie z nasionami w środku.

BIBLIOGRAFIA

1. https://www.encyclopedia.com
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov
3. https://www.webmd.com
4. https://en.wikipedia.org