Owies zwyczajny (Avena sativa) to zboże o najkrótszej historii zastosowania przez człowieka, sięgającej „zaledwie” około 2-3 tys. lat wstecz. Przypuszcza się, że wywodzi się z owsa dzikiego (Avena sterilis), rosnącego dawniej na Bliskim Wschodzie. Stamtąd przywędrował do Europy, rozsiewając się samoistnie. Na początku uprawiano go jako roślinę leczniczą, dopiero potem jako pożywienie. W Europie owies nie był zbyt lubiany ze względu na mało wyrazisty smak i podatność na psucie. Starożytni Grecy i Rzymianie uważali, że jest to chora pszenica, która nadaje się bardziej do karmienia zwierząt niż do jedzenia przez ludzi. Owies jadany był więc wyłącznie w sytuacjach niedoboru pożywienia. Dopiero w latach 80. ubiegłego wieku, w miarę wzrostu świadomości na temat zdrowego jedzenia, owies został doceniony i powoli stał się popularny [1, 2].
Z owsa pozyskuje się przede wszystkim owoce, czyli ziarna, ale można wykorzystać również jego młode listki. Świetnie nadają się one do parzenia lekkiej, ziołowej herbaty, która może być spożywana o dowolnej porze dnia.
DZIAŁANIE
Właściwości prozdrowotne:
Napary z ziela owsa koją układ nerwowy, pozytywnie wpływają na nastrój i łagodzą napięcie wywołane stresem [3].
SKŁAD
Liść owsa 100%. Bez dodatków. Surowiec najwyższej jakości!
SPOSÓB UŻYCIA
Napar:
1 łyżkę liści owsa zalej w kubku wrzącą wodą. Przykryj i pozostaw na 10-15 minut, po czym przecedź.
Do naparu możesz dorzucić ulubione dodatki albo herbatę liściastą lub ziołową. Pasują tutaj kwiaty chabra, rumianek, płatki słonecznika oraz liście bambusa, pokrzywy i czarnej porzeczki.
PRZECIWWSKAZANIA
Nadwrażliwość na owies. Liście owsa są bezpieczne dla kobiet w ciąży i karmiących.
CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY
Owies zwyczajny (Avena sativa) to roślina jednoroczna z rodziny wiechlinowatych – Poaceae, czyli traw. Jest powszechnie uprawiany w Europie, Azji i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym. Dorasta do około 1 m wysokości. Na szczycie źdźbła wykształca kwiatostan – wiechę o długości 10-30 cm. Dzięki niej można łatwo odróżnić owies od innych zbóż, które tworzą kłosy. W zależności od odmiany owsa jego wiecha może być chorągiewkowata lub rozpierzchła.
BIBLIOGRAFIA
1. https://archive.gramene.org
2. https://www.newworldencyclopedia.org
3. https://pfaf.org
4. https://pl.wikipedia.org