Złocień maruna

Złocień maruna (Tanacetum parthenium, Chrysanthemum parthenium)

To roślinka zwana również wrotyczem maruna. Wyglądem łudząco przypomina rumianek, gdyż ma bardzo podobne do niego kwiaty. Występuje powszechnie w Europie oraz na innych kontynentach. Była niezwykle ceniona już w czasach antycznych – w pierwszym wieku n.e. opisał ją grecki lekarz Dioskurides w swoim dziele De Materia Medica, zalecając ją na bóle głowy i gorączkę. Ale maruna znana była jeszcze wcześniej. Etymolodzy sądzą, że jej łacińska nazwa gatunkowa parthenium pochodzi od nazwy Partenonu – starożytnej, greckiej świątyni, postawionej na cześć bogini Ateny. Podobno podczas wznoszenia świątyni w V w. p.n.e. jeden z budowniczych spadł z wysokości. Doznał zagrażających życiu obrażeń, które jednak wyleczono z powodzeniem, wykorzystując złocień maruna.

Angielska nazwa zwyczajowa maruny, która pojawiła się w średniowieczu, to feverfew. Miała ona podkreślać użyteczność tej rośliny w przypadku gorączki, szczególnie że pochodzi od angielskiego słowa febrifuge, którego z kolei źródłem jest łacińskie słowo febrifugia. Oba oznaczają dosłownie „przeciwgorączkowy”. Maruna była bardzo popularnym ziołem w Wielkiej Brytanii, gdzie stosowano ją nie tylko na gorączkę, ale też na migrenowe bóle głowy, a także bóle reumatyczne, bóle brzucha i zębów, przeziębienia oraz stany zapalne. Zastosowania te przyczyniły się do współczesnego nazywania maruny „średniowieczną aspiryną”.

Co ciekawe, maruna miała swoje miejsce także w tradycyjnej medycynie Indian zamieszkujących Amerykę Południową i Środkową oraz Meksyk. Mieszkańcy Andów stosowali ją na bóle brzucha, mdłości i problemy z nerkami. Ludność dzisiejszej Kostaryki używała jej, aby poprawić trawienie, wzmocnić serce i pobudzić menstruację, a także aby pozbyć się pasożytów wewnętrznych. W Meksyku było to ziele rozkurczowe i regulujące cykl miesiączkowy. W całej Ameryce Łacińskiej maruna była ponadto antidotum podawanym w przypadku nadużycia opium.

Badania medycyny współczesnej potwierdzają słuszność tradycyjnego zastosowania złocienia maruny, szczególnie w przypadku migreny oraz gorączki. Uwagę badaczy przykuwa partenolid – główna substancja aktywna złocienia maruny, należąca do laktonów seskwiterpenowych.

ZŁOCIEŃ MARUNA – DZIAŁANIE

Właściwości prozdrowotne:

• Złocień maruna pomaga organizmowi poradzić sobie z migrenowym bólem głowy, a także z bólami innego pochodzenia, takimi jak bóle stawów oraz bóle menstruacyjne. Mechanizm tego działania polega na tym, że zawarte w roślinie związki aktywne pobudzają reakcje przeciwzapalne, poprzez hamowanie produkcji prostaglandyn.

• Maruna działa napotnie i pomaga przywrócić właściwą temperaturę organizmu zmagającego się z gorączką.

• Wspiera mechanizmy obronne organizmu w obliczu różnego rodzaju infekcji bakteryjnych, np. gardła, jamy ustnej, dróg oddechowych, skóry czy okolic intymnych.

• Działa rozkurczowo i pobudza menstruację.

• Zawarte w niej związki aktywne wykazują zdolność do zabijania grzybów, robaków i owadów, dlatego roślina ta skutecznie wspomaga organizm w pozbywaniu się pasożytów i grzybicy, a ponadto może pełnić rolę znakomitego odstraszacza owadów.

[1, 2, 3]

ZŁOCIEŃ MARUNA – ZASTOSOWANIE

• wspomaganie funkcjonowania organizmu dotkniętego bólem różnego pochodzenia, szczególnie migrenowym
• wzmacnianie mechanizmów obronnych organizmu w gorączce, grypie, przeziębieniu i różnych infekcjach
• czyszczenie organizmu z pasożytów
• na bolesne skurcze w podbrzuszu
• jako naturalny repelent

SKŁAD

Złocień maruna – ziele (Tanacetum parthenium) 100%. Surowiec najwyższej jakości!

Najważniejszym związkiem aktywnym maruny jest partenolid, należący do laktonów seskwiterpenowych.

ZŁOCIEŃ MARUNA – DAWKOWANIE I SPOSÓB UŻYCIA

Złocień maruna – herbata:

1-2 łyżki ziela zalej szklanką wrzącej wody, przykryj i odstaw na 20 minut. Wypijaj 1-2 szklanki naparu dziennie. Możesz go też zastosować zewnętrznie do okładów na skórę dotkniętą infekcją, grzybicą lub stanem zapalnym.

Nalewka:

Ziele zalej alkoholem 50-60% w stosunku 1:1 lub 1:3. Maceruj 7-14 dni. Przefiltruj. Zażywaj 20-40 ml 2-3 razy dziennie. Nalewkę możesz nakładać na skórę j.w. Rozcieńczona w wodzie w proporcji 1:1 będzie świetnym odstraszaczem na komary i inne owady.

Ziele mielone:

1 pełną łyżeczkę mielonego ziela zalej szklanką wrzącej wody. Przykryj i odstaw do naciągnięcia na kilka minut. Wypijaj 1-2 szklanki naparu dziennie. Możesz go też zastosować zewnętrznie na skórę dotkniętą infekcją, grzybicą lub stanem zapalnym.

PRZECIWWSKAZANIA

Ciąża (wywołuje poronienie), karmienie piersią, nadwrażliwość na roślinę.

INTERAKCJE:

Maruna obniża krzepliwość krwi, dlatego zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego przyjmowania leków przeciwpłytkowych.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY

Złocień maruna (Tanacetum parthenium), nazywana także wrotyczem maruna, należy do rodziny astrowatych. Rodzimym obszarem jej występowania jest region Morza Śródziemnego, ale obecnie spotkać ją można na wszystkich kontynentach za wyjątkiem Antarktydy. Jest popularna w uprawie, skąd często dziczeje, zajmując siedliska ruderalne. Osiąga 30-60 cm wysokości i wyglądem przypomina pospolity u nas rumianek, z tym że ma krótsze kwiaty języczkowate. Poza tym są one, tak jak u rumianku, białe i otaczają dno kwiatowe wypełnione żółtymi kwiatami rurkowatymi. Liście maruny mają kształt pierzastodzielny lub pierzastosieczny. Jej owocami są maleńkie niełupki. Korzeń jest krótki, lecz mocno rozgałęziony, wrzecionowaty.

ŹRÓDŁA

1. Feverfew (Tanacetum parthenium L.): A systematic review. https://www.ncbi.nlm.nih.gov
2. Wrotycz maruna = Złocień maruna w fitoterapii. http://botanicscience.blogspot.com
3. Pyrethrum Flower, kwiat złocienia dalmatyńskiego i pyretroidy; zwalczanie natrętnych owadów. https://rozanski.li
4. Wrotycz maruna. https://pl.wikipedia.org