Cuti cuti
Cuti cuti (Argyrochosma nivea, syn. Notholaena nive) to paproć, która występuje naturalnie w Ameryce Południowej i Środkowej. Rośnie na terenach górzystych i skalistych. Można ją często znaleźć w szczelinach pomiędzy skałami.
Cuti cuti jest rośliną tradycyjnej medycyny peruwiańskiej. Rdzenni Indianie stosowali ją dawniej w leczeniu cukrzycy na zmianę z pasuchacą. Z roślin tych sporządzali wywary, które wypijali 2-3 razy dziennie. Przez dwa tygodnie pili wywary z cuti cuti, a potem przez kolejne dwa – z pasuchaki, i tak dalej. Kuracja taka pomagała im złagodzić objawy cukrzycy, którą kiedyś wykrywano na podstawie słodkiego smaku moczu. O cukrzycy w dawnych czasach świadczyło także to, że chory spożywał ogromne ilości płynów i bardzo szybko je wydalał.
Kiedy przyszedł czas na medycynę współczesną, okazało się, że cuti cuti faktycznie wykazuje właściwości przeciwcukrzycowe. W jednym z badań na szczurach [2] okazało się, że cuti cuti obniża poziom glukozy we krwi lepiej niż podana insulina i prawie tak skutecznie jak gibenklamid (jeden z leków przeciwcukrzycowych). Według fitoterapeutów z Peru, cuti cuti pobudza regenerację trzustki i pomaga przywrócić jej zdolność do wytwarzania insuliny.
Paproć cuti cuti miała jeszcze kilka innych zastosowań w tradycyjnym lecznictwie. Zalecano ją kobietom o nieregularnej miesiączce i podawano pacjentom podczas przeziębienia, grypy, a nawet malarii, aby zmniejszyć gorączkę. Cuti cuti pomagała także złagodzić kaszel i udrożnić drogi oddechowe.
SKŁAD
Ziele cuti cuti (Argyrochosma nivea) 100%. Surowiec najwyższej jakości!
SPOSÓB UŻYCIA
Do użytku zewnętrznego.
1 czubatą łyżkę ziela gotuj w 1 litrze wody przez 5-10 minut. Nie przecedzaj, tylko pozostaw na noc pod przykryciem. Rano wywar jest gotowy.
SYNERGIA
Pasuchaca.
PRZECIWWSKAZANIA
Ciąża, karmienie piersią, nadwrażliwość na roślinę.
CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY
Argyrochosma nivea to paproć z rodziny Adiantaceae. Występuje w Peru, Kolumbii, Chile, Argentynie i Brazylii. Rośnie między skałami. Ma dosyć wyjątkowy jak na paproć wygląd. Jej pędy nie opadają, jak u innych paproci, lecz są wzniesione. Łodygi są cienkie i ciemnobrązowe. Porastają grubymi, mięsistymi liśćmi, które są zwinięte do środka. Liście wewnątrz są jasnozielone, a na zewnątrz pokrywa je biała substancja, od której pochodzi nazwa gatunkowa rośliny (nivea z łac. – ośnieżony). W tej białej substancji widać ciemne punkty – są to skupiska zarodni, które wytwarzają zarodniki [5 – zdjęcie].
BIBLIOGRAFIA
1. http://oroverde.cz
2. Efecto hipoglicemiante del extracto acuoso de las hojas de argyrochosma nívea en rattus rattus variedad albinus. http://pesquisa.bvsalud.org
3. https://en.wikipedia.org
4. https://pl.scribd.com
5. https://www.gbif.org
:fill(white,1)/8f2ffec4c868fdccf5c9ef4b5e36bb0d)
:fill(white,1)/664b66a8bce51820710bb0c12cb3ef83)
/8f2ffec4c868fdccf5c9ef4b5e36bb0d)
/664b66a8bce51820710bb0c12cb3ef83)
