Drzewo sandałowe białe

Sandałowiec biały

Drzewo sandałowe białe (Santalum album) jest jedną z najdłużej znanych roślin o właściwościach medycznych i aromatycznych, a historia jego stosowania sięga ponad 3000 lat wstecz. Drewno sandałowe cenione jest za swój zapach, który nie wietrzeje przez wiele lat, stanowi także jeden z najlepszych naturalnych materiałów rzeźbiarskich i jest drugim najdroższym drewnem na świecie, zaraz po hebanie. Olejek z drzewa sandałowego rozpowszechniony jest w perfumerii, gdzie stanowi jedną z podstawowych baz zapachowych, w kosmetyce jako składnik kremów, szamponów, płynów, maseczek, mydeł i wielu innych wyrobów oraz w aromaterapii. Jest również dodawany do produktów farmaceutycznych.

Sandałowiec biały występuje głównie w południowych Indiach, gdzie znajduje najszersze zastosowanie i od wieków otaczany jest ogromnym szacunkiem. Dla Hindusów drzewo to ma nie tylko znaczenie praktyczne, ale też religijne. Wierzą oni, że zamieszkuje w nim bogini Lakshmi, a kadzidła wykonane z drewna sandałowego wykorzystują podczas oddawania czci bogu Shiva.

Starożytni Egipcjanie importowali drewno sandałowe w dużych ilościach i stosowali je w medycynie oraz jako kosmetyk i środek do balsamowania zwłok. Buddyści tybetańscy wykorzystywali zapach sandałowca w terapii depresji i bezsenności, a mnisi palili jego drewno podczas medytacji, aby zrelaksować ciało i lepiej się skoncentrować. Aromaterapeutyczne właściwości tego drzewa znane były także w starożytnych Chinach, a Europa poznała je około 200 lat temu.

SANDAŁOWIEC BIAŁY – DZIAŁANIE

Właściwości prozdrowotne:

• Jego zapach wywiera kojący wpływ na układ nerwowy.

Badania na zwierzętach wykazały, że składniki aktywne olejku z drzewa sandałowego: alfa- i beta-santalol, wywierają sedatywny wpływ na myszy [1, 2].

W badaniu Steinera z 1997 r. zapach drzewa sandałowego oceniany był przez uczestników jako drugi najbardziej relaksujący zapach spośród innych zapachów roślinnych o właściwościach terapeutycznych użytych w badaniu [3].

Pacjenci przyjmujący leki nasenne, którym zalecono wdychanie olejku składającego się głównie z aromatu drzewa sandałowego codziennie przed snem, po pewnym czasie byli w stanie zmniejszyć dawkę leku lub całkowicie go odstawić. Część pacjentów nie wróciła do leków nasennych nawet po upływie 1 roku [3].

W jednym z badań okazało się, że pacjenci stosujący perfumy z drzewa sandałowego odczuwali zmniejszenie irytacji i napięcia w ciągu dnia [3].

• Sandałowiec biały zastosowany zewnętrznie wpływa korzystnie na skórę.

Drewno sandałowe poprawia koloryt skóry i dodaje jej blasku. Odżywia ją, uelastycznia i wygładza zmarszczki. Łagodzi oparzenia i działa antyseptycznie. Przyspiesza gojenie się drobnych ran, przynosi ulgę po ukąszeniach owadów, pomaga zmniejszyć objawy trądziku [4].

DRZEWO SANDAŁOWE BIAŁE – ZASTOSOWANIE

• aromaterapia – do spalania w kominku lub na węgielkach
• własna produkcja kadzideł
• jako surowiec do wyrobu własnych kosmetyków

SKŁAD

Sandałowiec biały (Santalum album) – drewno cięte 100%. Surowiec najwyższej jakości!

SPOSÓB UŻYCIA

Aromaterapia:

Pocięte drewno sandałowe umieść na rozpalonym węgielku lub w kominku, aby wydobyć z niego kojący aromat.

Maseczka do twarzy:

Sproszkowane drzewo sandałowe możesz wymieszać z:

- mlekiem
- miodem
- gęstym jogurtem naturalnym
- rozgniecionym jabłkiem

Opcjonalnie możesz dodać kurkumę, olej kokosowy lub olejek migdałowy, aby podnieść właściwości odżywcze i antyoksydacyjne maseczki.

Zastosuj taką ilość składników, aby uzyskać konsystencję papki. Wymieszaj je dokładnie, aby nie było grudek, nałóż mieszankę na twarz i zrelaksuj się przez 15 minut. Na koniec spłucz maseczkę letnią wodą.

Stosowanie takiego zabiegu raz w tygodniu nadaje cerze blasku, odświeża ją i odżywia. Cienka warstwa maseczki pozostawiona na noc pomaga zmniejszyć wypryski i trądzik. Maseczkę można zastosować również jako łagodzący okład na skórę poparzoną od słońca, a także na swędzące ukąszenia owadów, drobne rany i siniaki, aby przyspieszyć ich gojenie się.

PRZECIWWSKAZANIA

Uczulenie na drzewo sandałowe.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY

Sandałowiec biały należy do rodziny sandałowcowatych. Naturalny obszar jego występowania obejmuje Indie, Pakistan, Nepal, Chiny, Archipelag Malajski, Hawaje, wyspy na Oceanie Spokojnym aż po Chile oraz Nową Zelandię i północną Australię. Sandałowiec rośnie w miejscach dobrze nasłonecznionych i nie wymaga dużych ilości wody. Jest półpasożytem, co oznacza, że pobiera wodę i składniki mineralne od sąsiadujących roślin. Nadmierna eksploatacja tego cennego drzewa sprawiła, że grozi mu wyginięcie, dlatego w Indiach zakazano jego eksportu. Na szczęście istnieje wiele plantacji sandałowca w krajach tropikalnych i to z nich pochodzi drewno dostępne w naszym sklepie.

Sandałowiec osiąga do 30 m wysokości i rośnie dość powoli. Zaczyna kwitnąć w wieku 7 lat, a jego kora wydziela zapach po 10 latach. Liście sandałowca są duże, mają eliptyczny kształt i lśniącą powierzchnię. Kwiaty są drobne, ciemnopurpurowe i składają się z czterech trójkątnych płatków. Tworzą kwiatostany w kształcie grona. Owocami sandałowca są okrągłe, ciemnoczerwone pestkowce, które przypominają wiśnie.

BIBLIOGRAFIA

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov
3. http://tisserandinstitute.org
4. http://readanddigest.com
5. http://www.academia.edu
6. https://www.researchgate.net
7. https://www.rewardme.in
8. http://www.diyhealthremedy.com
9. https://pl.wikipedia.org
10. https://en.wikipedia.org