Korzeń jeżówki purpurowej stosuje się tak samo jak ziele tej rośliny. Dla wzmocnienia odporności możemy używać obu części rośliny – zamiennie lub razem.
Oba surowce różnią się nieco swoim składem fitochemicznym, ale nie wpływa to istotnie na ich właściwości.
Decydując się na jeden z nich, możecie zatem kierować się swoimi preferencjami smakowymi. Ja osobiście lubię smak herbaty z jeżówki sporządzonej z dużej ilości suszonego ziela. Inni natomiast wolą delikatnie szczypiący smak naparu z korzenia jeżówki.
W obu przypadkach należy pamiętać, aby nie gotować surowca, ponieważ dużo związków aktywnych jeżówki ulega wtedy utracie.
Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) – korzeń 100%.
Napar:
1 łyżkę korzenia zalej szklanką wrzącej wody, przykryj, odstaw na 20 minut, po czym przecedź. Pij 2-3 razy dziennie po szklance naparu.
Nie zaleca się gotowania surowców z jeżówki, z uwagi na wrażliwość jej składników aktywnych na długie gotowanie.
Nalewka:
1:5, alkohol 40-50%. Maceruj 2-3 tygodnie, po czym przefiltruj. Stosuj po 5 ml 2-3 razy dziennie w obliczu infekcji, natomiast 5 ml 3 razy w tygodniu wystarczy w celach profilaktycznych.
Ziele mielone:
1 płaską łyżeczkę proszku zalej gorącą wodą i wymieszaj. Gdy ostygnie, wypij całość razem z osadem. Taką porcję stosuj 2-3 razy dziennie.
Po 4 tygodniach stosowania jeżówki zrób 2 tygodnie przerwy.
Ciąża, karmienie piersią, nadwrażliwość na roślinę.
1. Immunologia. http://www.rozanski.ch/immunolog.html
2. Echinacea. https://examine.com/supplements/echinacea/research/
Część rośliny: | korzeń |
---|---|
Kraj pochodzenia: | Polska |
Zdrowie: | Prawidłowa odporność |
Ostrzeżenia: | nie dla kobiet w ciąży i karmiących |