W tropikalnej Azji występuje ziółko z rodziny ślazowatych, którego nasiona wykorzystywane są w perfumerii jako roślinny substytut piżma. Jest to piżmian właściwy (Amelmochsus moschatus), nazywany także ketmią właściwą albo ambrette po francusku, musk mallow i musk okra po angielsku, a muskdana lub kasturi bhindi w języku Hindi. Ślaz (mallow) i okra (bhindi) to również rośliny z rodziny ślazowatych, a musk oznacza piżmo. Z piżmianem spotkamy się nie tylko w Indiach, lecz także w Indonezji, Malezji, Wietnamie, Tajlandii i na Filipinach.
Aby uzyskać surowiec perfumiarski, nasiona piżmianu poddaje się destylacji, w wyniku której otrzymuje się olejek eteryczny, a raczej eteryczną „pastę”, ponieważ jest on tak gęsty. Pastę tą należy poddać kolejnym modyfikacjom, aby uzyskać absolut ambrette, który można już wkraplać do perfum. Wieloetapowość procesu, a także ręczne pozyskiwanie nasion piżmowca sprawia, że absolut ambrette jest kosztownym, a zarazem wysoko cenionym w perfumiarstwie składnikiem. Przykładowe kompozycje z jego udziałem to Chanel no. 18, Musc Nomade, Strange Invisible Perfumes, Clair de Musc czy Champs-Élysées.
Za cielesny, piżmowy i nieco bursztynowy zapach nasion ambrette odpowiadają makrocykliczne laktony, które można znaleźć jeszcze w dwóch innych roślinach: arcydzięglu i kropliku piżmowym. Bazy piżmowych kompozycji perfumiarskich bardzo często oparte są o różne połączenia tych roślin, co skutkuje pogłębieniem „zwierzęcego” aromatu.
Piżmian to nie tylko składnik perfum. Niemal wszystkie części tej rośliny wykorzystywane są w tradycyjnej medycynie i kuchni indyjskiej. Młode pędy i liście traktowane są jak warzywo i dodawane np. do zup oraz dań typu curry. Strąki z nasionami przyrządzane są podobnie jak okra. Same nasiona natomiast praży się i dodaje do potraw tak jak nasiona sezamu. Wykorzystuje się je ponadto do aromatyzowania kawy i herbaty, alkoholi, wypieków i słodyczy. Z kwiatami piżmianu możemy się z kolei zetknąć w tytoniach, gdzie pełnią rolę dodatku zapachowego.
Nasiona ambrette grały dawniej istotną rolę w Ajurwedzie, a także w medycynie tradycyjnej Malezji, Indonezji i Filipin. Stosowane były w dolegliwościach ze strony żołądka, niestrawności i zakażeniach układu moczowego. Traktowane było również jako środek moczopędny, rozkurczowy i kojący nerwy oraz jako afrodyzjak.
Właściwości prozdrowotne:
[1, 2, 3]
Nasiona ambrette (Amelmochsus moschatus) 100%. Surowiec najwyższej jakości!
Odwar:
1 łyżeczkę nasion zalej dwoma szklankami wody, doprowadź do wrzenia i gotuj przez kilka minut na wolnym ogniu. Wypijaj do 4 szklanek odwaru dziennie. Te same nasiona możesz gotować kilka razy, aż odwar zblednie.
Nie spożywaj w ciąży i gdy karmisz piersią. Odstaw w przypadku wystąpienia nadwrażliwości.
Zachowaj ostrożność, jeśli masz cukrzycę, ponieważ nasiona ambrette mogą obniżyć poziom glukozy we krwi.
Piżmian właściwy (Abelmoschus moschatus), lub też ketmia piżmowa, to jednoroczna roślina z rodziny ślazowatych. Jej środowiskiem naturalnym są tropikalne obszary Indii, Azji Południo-Wschodniej i północnej Australii. Dorasta do 2 m wysokości. Wytwarza liście o dłoniastym kształcie i jasnożółte, lejkowate kwiaty. Owocami piżmianu są zielone torebki z nasionami, przypominające wyglądem okrę. Nasiona mają brązowy kolor i charakterystyczny, nerkowaty kształt.
1. Ambrette. https://www.webmd.com
2. Abelmoschus moschatus. https://pfaf.org
3. Abelmoschus moschatus (ambrette) – latakasturi. https://www.ayurtimes.com
4. Ambrette: łagodne piżmo roślinne. https://www.fragrantica.pl
5. Abelmoschus moschatus. https://en.wikipedia.org
6. Piżmian właściwy. https://pl.wikipedia.org
Część rośliny: | nasiona, orzechy |
---|---|
Kraj pochodzenia: | Indie |
Zdrowie: | Sprawne jelita, Drogi moczowe, Trawienie, Higiena jamy ustnej |
Zastosowanie: | przyprawa |
Ostrzeżenia: | nie stosować w ciąży, nie stosować podczas laktacji |
Krótki opis produktu: | To surowiec do pozyskiwania roślinnego odpowiednika piżma, a także składnik kuchni indyjskiej. |
Nazwa łacińska: | Abelmoschus moschatus |