Dziewięćsił bezłodygowy korzeń

Dziewięćsił bezłodygowy – korzeń

Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis), inaczej kąślina, posiada wartościowy korzeń, który zawiera substancje o pozytywnym wpływie na trawienie i pracę układu pokarmowego. Jest to roślina stosowana od czasów średniowiecznych. Jej łacińska nazwa gatunkowa zaczerpnięta została z greckiego a kaulos, czyli „bez łodygi”. Z kolei polska nazwa dziewięćsił nadana została przez górali, którzy wierzyli, że roślina ta kryje w sobie dziewięć uzdrowicielskich mocy i jest dziewięć razy silniejsza od wszystkich innych ziół.

Suszone kwiatostany dziewięćsiłu zdobiły dawniej drzwi wejściowe domów na Podhalu, a także na Bałkanach, w Alpach oraz w kraju Basków. Miało to zapewnić szczęście i ochronę. Dziś możemy się często spotkać z motywem dziewięćsiłu w sztuce podhalańskiej, a gmina Baligród w Bieszczadach umieściła go na swoim herbie. Co ciekawe, dno koszyczków kwiatowych dziewięćsiłu spożywa się w niektórych krajach po ugotowaniu jako warzywo. Ma to miejsce w Kirgistanie, Szwajcarii i Włoszech.

DZIEWIĘĆSIŁ – DZIAŁANIE

• Wspiera procesy trawienne poprzez pobudzanie wydzielania śliny i soków trawiennych w przewodzie pokarmowym.

• Dba o świetną kondycję wątroby i woreczka żółciowego.

• Wspomaga prawidłową przemianę materii i reguluje wypróżnienia.

• Działa moczopędnie i napotnie, pobudzając detoks organizmu.

• Pozytywnie wpływa na stan skóry i gojenie się ran.

Substancjami bioaktywnymi dziewięćsiłu są karlinoksyd (ang. carlinoxide) i karlinen zawarte w olejku eterycznym oraz garbniki, inulina, kwasy organiczne, fitosterole i flawonoidy.

DZIEWIĘĆSIŁ – ZASTOSOWANIE

• zaburzenia trawienia
• uczucie ciężkości po posiłku
• spowolniony metabolizm
• obrzęki spowodowane gromadzeniem wody
• wczesne objawy przeziębienia
• skóra trądzikowa
• wypryski

SKŁAD

Dziewięćsił bezłodygowy – korzeń 100%. Surowiec najwyższej jakości!

DZIEWIĘĆSIŁ BEZŁODYGOWY – DAWKOWANIE I SPOSÓB UŻYCIA

Dziewięćsił bezłodygowy – herbata (korzeń cięty):

1 łyżkę korzenia zagotować w 2 szklankach wody i gotować na małym ogniu przez 20 minut. Przecedzić. Tak przygotowany odwar spożyć w ciągu dnia w kilku porcjach.

Dziewięćsił w proszku:

¼ łyżeczki mielonego korzenia zażywać 3 razy dziennie z posiłkami.

Napar do przemywania skóry:

Sporządzić napar wg. przepisu na herbatę, zamieniając wodę na ocet winny. Przecedzonym naparem przemywać cerę trądzikową, wypryski i inne zmiany skórne.

SYNERGIA

Połączenie z kłączem tataraku wpłynie korzystnie na procesy trawienne.

PRZECIWWSKAZANIA

Ciąża i laktacja, uczulenie na dziewięćsił oraz inne rośliny z rodziny astrowatych (np. słonecznik, stokrotka, ambrozja, chryzantemy).

Nie stosować u dzieci.

Działania niepożądane:

W wysokich dawkach może wywołać silne wymioty.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY

Dziewięćsił bezłodygowy należy do rodziny astrowatych. Rodzimym obszarem jego występowania są Alpy leżące w południowej i środkowej Europie. Rośnie na wysokości do 2800 m n.p.m. Można go również spotkać w górach polskich: Tatrach, Beskidach, Pieninach, Sudetach i Bieszczadach, rzadziej na nizinach. Jest u nas objęty częściową ochroną gatunkową.

Dziewięćsił, jak wskazuje nazwa gatunkowa, zwykle nie posiada łodygi, poza jednym podgatunkiem o łodydze bardzo krótkiej. Jego korzeń jest gruby, palowy, przypomina korzeń marchwi. Liście mają pierzasty kształt i mocno powcinane brzegi pokryte kolcami. Tworzą rozetę wokół kwiatostanu, który stanowi wyłącznie żółty środek wypełniony rurkowatymi płatkami. Srebrzystobiałe płatki otaczające środek nie należą do korony kwiatowej lecz stanowią tzw. wewnętrzne łuski okrywy. Zewnętrzne łuski okrywy natomiast są ciemnobordowe i gęsto pokryte kolcami. Owocem tej rośliny jest niełupka z dużym aparatem lotnym, roznoszona przez wiatr.

BADANIA LABORATORYJNE

Przykładamy wielką wagę do jakości oferowanych przez nas produktów, dlatego testujemy każdą partię ziół w naszym laboratorium MagLab.

Poniżej znajduje się certyfikat analizy dla Dziewięćsił bezłodygowy korzeń cięty (mielony), sporządzony przez dział jakości naszego MagLabu:

BIBLIOGRAFIA

1. Maria Purcelley, Medicinal Properties of Herbs and Plants. https://books.google.pl
2. http://tadeuszchowaniak.pl
3. http://dominikakustosz.com
4. https://zojalitwin.wordpress.com
5. https://pl.wikipedia.org