Galbanum

Żywica galbanum / Iran

Żywica galbanum roztacza w pomieszczeniu intensywny, sosnowy zapach rozgniecionych igieł, połączony z typowym, żywicznym aromatem i nutą cytrusową. Jest w nim także pewna słodka nuta, która kojarzy się z mocno dojrzałym mango. Czuć ją zwłaszcza w surowej żywicy.

Ta półpłynna żywica nazywana jest zielonym kadzidłem. W odróżnieniu od pozostałych żywic, które zwykle są brązowe, złotawe lub żółte, jej ciemna barwa posiada lekki odcień zieleni. Jest to również jedno z kadzideł o najdłuższej historii zastosowania przez człowieka, stąd bywa nazywane matką żywic.

Galbanum pozyskuje się z roślin należących do rodzaju zapaliczek (Ferula), najczęściej z zapaliczki galbanowej – Ferula galbaniflua. Aby otrzymać żywicę, należy odgarnąć ziemię, naciąć górną część korzenia lub dolną część łodygi i zebrać to, co z nich wypływa. Zapaliczki są roślinami zielnymi z rodziny selerowatych. Występują na Bliskim Wschodzie i w ciepłych rejonach Zachodniej Azji. Przypominają kwitnący koper, tyle że są od niego większe, mają grubsze łodygi i wyglądają niekiedy jak małe drzewa.

W czasach historycznych galbanum było wysoko cenione przez Egipcjan i Izraelitów, którzy wykorzystywali je nie tylko w formie kadzidła, lecz także do celów medycznych. Żywica ta zażywana doustnie stanowiła środek wykrztuśny w chorobach płuc i oskrzeli, a ponadto pomagała pozbyć się wzdęć i działała spazmolitycznie. Nakładano ją także na skórę podrażnioną, zranioną lub zmienioną chorobowo jako opatrunek.

SKŁAD

Żywica galbanum miękka – kremowa 100% Surowiec najwyższej jakości!

ZASTOSOWANIE

Produkt aromatyczny.

SPOSÓB UŻYCIA

Odrobinę masy żywicznej należy położyć na rozżarzonym węgielku lub umieścić go nad rozpaloną świeczką w kominku aromaterapeutycznym.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY

Zapaliczka galbanowa (Ferula galbaniflua lub Ferula gummosa) należy do rodziny selerowatych. Porasta płaskowyże i stepy środkowego Iranu, Afganistanu, Turcji i południowej Rosji. Lubi intensywne nasłonecznienie i suche podłoże. Osiąga od 1 do nawet 4 m wysokości. Jej cechą charakterystyczną jest gruba, mięsista, ale pusta w środku łodyga. Zapaliczka rodzi gęste pęki liści, które umiejscowione są w dolnej części łodygi i przypominają wyglądem liście kopru. Jej kwiaty są żółto-zielone i drobne, zebrane w ogromne, kuliste kwiatostany. Podobno niezbyt przyjemnie pachną. Owocami zapaliczki są nasiona – rozłupki.

BIBLIOGRAFIA

1. https://pfaf.org
2. https://en.wikipedia.org
3. https://en.wikipedia.org
4. https://www.agaripizmo.pl